✔️ تحقیقات نشان می‌دهد احتمالا یک خطای ویرایشی باعث ایجاد ویژگی‌های مهم مغزی در انسان شده و همین اشتباه انسان‌های مدرن امروزی را از نزدیک‌ترین خویشاوندانمان یعنی انسان‌های نخستین متمایز کرده است.
🔷 محققان با آزمایش روی موش‌ها دریافته‌اند این خطا باعث می‌شود سلول‌های مغزی سریع‌تر در جای خود قرار گرفته و در نتیجه اتصالات بیشتری بین سلول‌های مغز موش به‌وجود آید. هر سلول هنگام فرآیند تقسیم سلولی در ابتدا کل ژنوم خود را کپی می‌کند. طی این فرآیند ممکن است خطاهایی رخ دهد. سلول معمولا این خطاها را در دی.ان.ای برطرف می‌کند. در صورت عدم تصحیح، این خطاها به تغییرات دائمی به‌نام جهش تبدیل می‌شوند که گاهی مفید و گاهی هم مضر هستند. البته معمولا این جهش‌ها بی‌ضررند. یکی از انواع خطاها تکرار یا داپلیکیشن نام دارد.این خطا زمانی رخ می‌دهد که دستگاه کپی دی.ان.ای به اشتباه بخشی از ژنوم را دو بار کپی می‌کند. نسخه دوم کپی شده ممکن است در کپی‌برداری‌های آینده طی فرآیند تقسیم سلولی تغییر کند. محققان با اسکن (پیمایش) ژنوم‌های انسان به‌دنبال چنین تکرارهایی بوده و دریافتند بسیاری از این تکرارها در شکل‌گیری مغز ما نقش داشته‌اند.
 |
| پیچیدگی مغز ما تصادفی است |
دکتر فرانک پاِلئوکس، عضو انستیتو تحقیقاتی اِسکریپس در کالیفرنیا می‌گوید: حدود ۳۰ ژن در انسان وجود دارد که به‌طور انتخابی تکرار شده‌اند و این یافته‌ها بخشی از جدیدترین یافته‌های ما در علوم ژنومیک است.
✅ یک کپی اضافه از ژن می‌تواند موجب تکامل و شکل‌گیری عملکردی اضافه در بدن ما شود. وجود این ژن اضافه مانند نسخه اصلی ضروری نیست، بنابراین می‌تواند بدون آسیب رساندن به عضوی تغییراتی روی آن ایجاد کند. در تحقیقات انجام شده محققان یک ژن خاص به‌نام SRGAP2 را مورد مطالعه قرار دادند، زیرا فکر می‌کردند این ژن حداقل دوبار در طول دوره تکامل انسان تکرار شده است. اولین بار حدود ۵/۳ میلیون سال قبل و بار دوم حدود ۵/۲ میلیون سال قبل.
🔶 به‌نظر می‌رسد در بار دوم، تکرار به‌شکل ناقص (نصفه و نیمه) انجام شده و تنها بخشی از ژن تکرار شده باشد. محققان فکر می‌کنند این ژن تا حدی با نسخه اصلی .SRGAP2 و اجدادیش تداخل عملکرد داشته است. محققان با اضافه کردن این کپی ناقص به ژنوم موش مشاهده کردند مهاجرت سلول‌های مغزی به محل قرار گرفتنشان در طول شکل‌گیری مغز سرعت گرفته و این موضوع سازماندهی مغز را کارآمدتر می‌کند. به‌نظر می‌رسید سلول‌های به‌وجود آمده در نتیجه نسخه تکرار شده ناقص، دارای بـــرآمدگی‌های بیشتری در محل اتصال با دیگر سلول‌های مغزی هستند. این خصوصیت آنها را بیش از پیش شبیه سلول‌های مغز انسان می‌ساخت.
جالب‌تر این‌که به‌نظر می‌رسد سر و کله این نسخه ناقص درست در زمان استرالوپیتکوس‌های منقرض شده که برای گونه هومو کارگری می‌کردند، پیدا شده است و آنچنان که می‌دانیم پس از هومو انسان‌های مدرن امروزی ظهور کردند. همچنین این دوره به زمانی برمی‌گردد که مغز اجداد ما شروع به گسترش کرد و به احتمال زیاد تغییرات چشمگیری در توانایی‌های شناختی ظهور کرد.
📎 http://dx.doi.org/10.1038/nature.2012.10584
📎 http://www.sciencedaily.com/releases/2012/05/120503125720.htm
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر