آیا خداناباوران و بی دین ها به خاطر بی هدفی خودکشی می کنند؟

✅ شاید تابحال از افراد دیندار شنیده باشید که بی دینی درواقع بی هدفی است؛ گواهشان هم بر این امر این است که خودکشی در میان بی دین ها بیشتر است. آنها نام بعضی کشور هارا که آمار بی دین بسیار دارند، قید می کنند و همچنین آمارخودکشی آنان را هم می گذارند، گاهی در متن آمار تحریف می کنند و گاهی صرفاً آمار را ذکر می کنند، اگر آمار بالایی از خودکشی وجود داشت، نتیجه می گیرند که بی دینی عامل خودکشی است. این ناشی از دید غیرجامعه جامعه شناختی آنان دارد.

اینوگرافیک سازمان جهانی بهداشت 

خودکشی در جهان

✅ اینجا می توانیم یک مثال نقض، از پرجمعیّت ترین کشور دنیا بزنیم. متاسفانه میزان خودکشی در تمام کشور های جهان بسیار بالاست. مطابق داده های سازمان جهانی بهداشت، هر ۴۰ ثانیه در جهان یک نفر خودکشی می کند و خودکشی دوّمین عامل مرگ افراد بین ۱۵ تا ۲۰ سال است. امّا اگر اینجا ما بیائیم کشور هارا باهمدیگر مقایسه کنیم، کشور چین ، یکی از آتئیستی ترین و بی دین ترین کشور های جهان است.  چین یکی از کشور هایی است که کمترین میزان خودکشی را دارد. در مقایسه با دیگر کشور ها، "چین" دارای کمترین میزان خودکشی است. 

✅ از طرفی، آرژانتین یکی از کشور های مذهبی جهان است و بیش از ۸۰ درصد مردمش دیندار هستند.این کشور یکی از کشور هایی در جهان است که بیشترین میزان خودکشی را دارد. این کشور با نرخ خودکشی بسیار بالایی روبرو است؛ که در مقایسه با دیگر کشور های جهان، میزان خودکشی بالاتری دارد. همچنین نیم بیشتر کشور روسیه مذهبی هستند، درحالیکه روسیه نیز از کشور هایی است که دارای بیشترین میزان خودکشی است و در اینوگرافیکی که سازمان_جهانی_بهداشت ، ارائه کرده، دارای بیشترین حدّ، خودکشی بوده است.

⭕️ نتیجه گیری: درمیابیم که خودکشی کردن نمیتواند صرفاً به دلیل بی دینی باشد، بلکه عوامل دورن-فردی و برون-فردی متعددی دارد. از آن گذشته، چین یکی از بی دین ترین کشور های جهان، کمترین نرخ خودکشی را دارد. همچنین کشور های مذهبی مثل آرژانتین دارای نرخ خودکشی بسیار بالا هستند و مثال های نقضی هستند که نشان می دهند خودکشی، لزوماً به بی دینی ربط ندارد.

http://www.who.int/mental_health/prevention/suicide/suicideprevent/en/


✳️ توضیحاتی درباره نیهیليسم مکتب هیچ انگاری

✅ در فلسفه، بی‌معنی‌انگاری به معنای انکار معنی داشتن و ارزش برای هستی جهان است. به بی‌معنی‌انگاری، هیچ‌انگاری، نیست‌انگاری یا نیهیلیسم (برگرفته از nihil لاتین به معنای هیچ) هم گفته‌اند.
بی‌معنی‌انگاری به هر نوع دیدگاه فلسفی گفته می‌شود که وجود یک بنیان عینی (ابژکتیو) برای نظام ارزشی بشر را رد می‌کند. این اندیشه معمولاً در ارتباط نزدیک با بدبینی عمیق و شک‌گرایی رادیکال است.
شاید بتوان گرگیاس حکیم یونانی قرن پنجم پیش از میلاد را نخستین اندیشمند نیهیلیست دانست اما فردریش ویلهلم نیچه فیلسوف آلمانی قرن نوزدهم بیش از هر کسی به نقد باورهای پوچ گرایانه پرداخت. 

وی نیهیلیسم را به عنوان یک پدیده شایع در فرهنگ غربی شناسایی کرد و معتقد بود که پیامدهای نابودگر آن در نهایت تمامی احکام اخلاقی، مذهبی و متافیزیکی را به تباهی خواهد کشاند و بزرگترین بحران تاریخ بشر را رقم خواهد زد. در قرن بیستم بسیاری از هنرمندان، منتقدان و فیلسوفان تم‌های نیهیلیستی همچون ناتوانی معرفت‌شناسی، تخریب ارزش‌ها و بی‌معنایی دنیا را در آثار خود مطرح کرده‌اند. در میانه‌های قرن بیستم جنبش اگزیستانسیالیسم تلاش کرد انگاره‌های نهیلیستی را به گونه‌ای ترویج کند که جنبهٔ مخرب آن از میان برود.