خالد بن ولید بن مغیره مخزومی ملقب‌ به «سیف الله»



خالد بن ولید بن مغیره مخزومی ملقب‌ به «سیف الله» (شمشیر خدا)، سیف‌الله از صحابهٔ محمد، پیامبر اسلام و از بزرگان قریش است.

خالد «سیف الله» یکی از معدود فرماندهای نظامی تاریخ است که در تمام طول عمر خود شکست نخورد، آن هم در بیش از یکصد جنگ که بسیاری از آن‌ها در مقابل نیروهای از نظر عددی برتر امپراتوری بیزانس شاهنشاهی ساسانی و متحدانشان و همچنینی قبیله‌های عرب دیگر. 
دستاوردهای استراتژیک «سیف الله»  شامل اشغال شبه‌جزیره عربستان، میان‌رودان ایران و سوریه رومی از سال ۶۳۲ تا ۶۳۶ میلادی می‌شود.

«سیف الله» در جنگ احد با مسلمانان جنگید و در سال ۷ هجری قمری و پس از صلح حدیبیه اسلام آورد. 
«سیف الله» در جنگ موته رهبری سپاه مغلوب مسلمانان را تا مدینه به‌عهده داشت. محمّد به او لقب «سیف الله» داد. 
«سیف الله» در همان سال در تسخیر مکه شرکت کرد و بنابر روایاتی به دستور محمّد، بت مشهوری که عزی نام داشت را شکست

مسیر حملات خالد بن ولید «سیف الله» در جنوب میان‌رودان که در آن زمان در اختیار ساسانیان بود.

«سیف‌ الله» در دوران ابوبکر با هدف مسلمان‌کردن اهالی تمیم به آنجا رفت. در آنجا با وجود اینکه مالک بن نویره تسلیم او شده بود، وی را کشت و با بیوهٔ او ازدواج کرد. ابوبکر بخاطر قتل مالک، «سیف الله» را توبیخ نمود ولی با وجود اینکه عمر، ابوبکر را به خاطر انتخاب خالد «سیف الله» به فرماندهی سپاه نکوهش می‌کرد، خالد «سیف الله» در سمت باقی ماند. «سیف الله» در دفع شورش اهل ردّه از فرماندهان مورد اعتماد سپاه ابوبکر بود کمی بعد از این رویدادها ابوبکر او را به جنگ با مسیلمه و سپس جنگ با ایرانیان فرستاد. در ربیع‌الاول ۱۲ ه.ق یا چند ماهی بعد، حیره را تسخیر کرد و اندکی بعد ناحیهٔ فرات را گرفت. سال بعد برای فتح شام عازم شد و با شکست رومیان، دمشق را گرفت.

« سیف الله » با به قدرت رسیدن عمر از فرماندهی لشکر شام، عزل شد. «سیف الله» در شهر حمص سوریه مرد.