سپس با افزایش بخار آب حاصل از گازهای آتشفشانی در جو زمین، باران های سیل آسا شروع به باریدن کرد و میلیونها سال بعد اقیانوسها به وجود اومدن. با بررسی فسیل های میکروسکوپی مشخص شده است که اولین آثار حیات در حدود 3.5 میلیارد سال پیش آغاز شده است.
با استفاده از دی اکسید کربن ، نیتروژن ، آمونیاک ، متان و آب به کمک تخلیه الکتریکی رعد و برق ابرها یا تابش های رادیواکتیو اولین مولکول های آلی تشکیل شدن. این مولکول ها پس از وصل شدن بهم، زنجیره ای از مولکول های آلی بزرگتر مانند RNA ، فسفولیپید(چرپی) و پروتئین را به وجود آوردند.
پس از کشف نحوه ی تشکیل مولکول های آلی، نوبت به کشف چگونگی ساخته شدن و تولید مثل درشت مولکول های زیستی ( تشکیل دهنده ی سلول ) رسید که از ترکیب و کنار هم قرار گرفتن مولکول های آلی تشکیل می شوند.
در دهه 1980 دانشمندان با انجام آزمایش هایی دریافتند که درشت مولکول های زیستی RNA خاصیت همانند سازی دارند و به احتمال زیاد آنها نخستین مولکول های زیستی بودند که تشکیل شده اند. گرچه مولکول RNA مانند DNA نمی توانند زنجیره ی مکمل خود را به مدت طولانی حفظ کنند، اما تشکیل همین زنجیره بیانگر نحوه ی ساخت و تولید مثل مولکول های زیستی اولیه است.
در قدم بعدی، بررسی نحوه ی تشکیل سلول های اولیه آغاز شد. البته این موضوع چندان هم پیچیده نبود. برای درک موضوع مثال ساده ای می زنیم. وقتی شما یک بطری محتوی روغن و سرکه را تکان می دهید، حباب های کروی از روغن درون سرکه تشکیل می شوند. این حباب ها در اصل حاصل تجمع و اتصال مولکول های لیپیدی به هم هستند.
این حباب ها می توانند مولکول های لیپیدی دیگری را جذب کنند و حباب بزرگ تری تشکیل دهند. آنها همچنین می توانند جوانه بزنند و مانند باکتری تقسیم شوند. جنس غشای سلول ها هم تقریبا از همین درشت مولکول های فسفولیپیدی است. به نظر می رسد در دوران قدیم، به هنگام تشکیل حباب های لیپیدی، تعدادی از مولکول های زیستی RNA داخل آن گرفتار شدند و به این ترتیب سلول های ابتدایی و ساده تشکیل شده اند.
