هفت انتقاد عمده به نظریه داروین ( فرگشت ) |
1️⃣ فرگشت یا دگرگونش یا تکامل تدریجی ، كاملاً اثبات نشده است : فقط يک نظريه است.
⭕️ به نظر برخی منتقدان نظریه فرگشت داروين ، نظريه (Theory) به معنی فقدان دانش است ، و به معنی حدس و گمان می باشد. دانشمندان برای كلمه نظريه معنی كاملاً متفاوتی قائل هستند. نظريه ها زمينه های استوار، قابل اعتماد و اثبات شده در علم هستند. هيچ كدام از ما نظريه جاذبه نيوتن را به اين دليل كه « جاذبه فقط يک نظريه است » را نمی توانیم رد كنيم .
2️⃣ فسيل های میانی ( حلقه های گمشده ) پيدا نشده است.
⭕️ در روزگار داروين حلقه های گمشده بسياری در ميان شواهد فسيلی وجود داشت. از آن هنگام تا كنون فسيل های بسيار زيادی در مورد فرگشت مهره داران پيدا شده است. رده مشخصی از فسيل ها بين سم داران و وال ها، خزندگان و پستانداران، دايناسورها و پرندگان، ميمون ها و انسان ها يافت شده است. رده های فسيلی به شكل كاملاً وسيعی يافت شده اند.
3️⃣ طراحی هوشمند یا خلقت هوشمند : اندام های جانداران پيچيده تر از آن هستند كه فرآيندهای تصادفی بتواند آنرا بوجود آورند و استناد به رابطه علت و معلولی که ریچارد داوکینز به نفصیل در کتاب ساعت ساز نابینا بدان پرداخته است.
⭕️ حد واسط های فرگشت گوش در مهره داران يافت شده است. حد واسط های فرگشت چشم در ميان تعداد فراوانی از بی مهرگان يافت شده است. در حد واسط ها و روند فرگشت یا تکامل تدریجی نشانه ای از طراحی هوشمند وجود ندارد. ساختارهای پيچيده ای مثل چشم توسط فرآيندهای سلسله وار و آهسته بوجود آمده است.
در این فیلم فرگشت چشم ( تکامل تدریجی ) در جانداران از 4 میلیارد سال پیش تا کنون را توضیح می دهد :
در این فیلم فرگشت چشم ( تکامل تدریجی ) در جانداران از 4 میلیارد سال پیش تا کنون را توضیح می دهد :
4️⃣ فرگشت قانون دوم ترموديناميک را نقض می كند. جهان به سمت بی نظمی پيش می رود. فرآيندهای تصادفی ساختارهای منظم را به هم می ريزد، نه اينكه آنها را سازماندهی كند.
⭕️ زيست شناسان( ودانشمندان) توصيه می كنند پيش از انتقاد بفهميم كه قانون دوم ترموديناميک چه می گويد:
Disorder increases in closed systems
بی نظمی در سيستم های بسته افزايش پيدا می كند.
كه زمين به هيچ وجه سيستم بسته ای نيست. انرژی به طور مداوم توسط نور خورشيد وارد زمين می شود، و فرايندهای زيستی را پيش می برد.
5️⃣ فرگشت و یا تکامل تدریجی پروتئين ها غير محتمل است: هموگلوبين ۱۴۱ اسيد آمينه دارد. احتمال اينكه اولی لوسين باشد ۱/۲۰ است. احتمال درست قرار گرفتن ۱۴۱ پروتئين در جای خود برابر با ۱۴۱(۱/۲۰) می باشد پس فرگشت هموگلوبين غير ممكن است.
⭕️ اين نظر نشان دهنده بی اطلاعی منتقد از علم احتمالات و رياضی است. از احتمالات نمیتوان برای رد كردن فرايندهای پسگشتی (backward) استفاده كرد. احتمال اينكه هر كدام از دانش آموزان يک كلاس در روز تولد خودش (روزی مشخص از سال) متولد شده باشد ۱/۳۶۵ است. پس احتمال اينكه هر یک از ۵۰ دانش آموز كلاس در روز تولدش به دنيا آمده باشد ۵۰(۱/۳۶۵) است، با اين وجود آنها در كلاس نشسته اند.
6️⃣ انتخاب طبيعی منجر به فرگشت نمی شود. هيچ دانشمندی بوسيله آزمايش نشان نداده است چگونه ماهی به قورباغه تبديل شده است.
⭕️ در فرگشت خُرد ( فرگشت یک گونه خاص ) يعنی مكانيسمی كه منجر به فرگشت كلان ( فرگشت گونه ها ) می شود ، آن دسته از موجودات که بواسطه جهش های ژنی صاحب اندام و توانایی های خاصی می شوند امکان بقای بیشتری از دیگر موجودات خواهند یافت بدین شکل فرگشت کلان صورت می پذیرد. در انتخاب غير طبيعی ( تجربه های آزمايشگاهی ) گاه نتايجی بدست می آيد كه با گونه های موجود در طبيعت متفاوت است. اما بايد توجه داشت كه اين فرآيندها نياز به میليون ها سال زمان دارد و در شواهد فسيلی كاملاً نشان داده شده است.
7️⃣ پيچيدگی فرونكاستنی: مكانيسم های پيچيده سلولی را نمیتوان فرگشت يافته از مراحل ساده ابتدايی فرض كرد. برای مثال فرآيند پيچيده سلولی مانند لخته شدن خون توسط چند سيستم مرتبط به هم انجام می شود. انتخاب طبيعی چگونه هر بخش را بوجود آورده است؟
⭕️ چقدر اشتباه است اگر فكر كنيم هر قسمت از فرآيندی مولكولی به عنوان بخشي از یک سيستم فرگشت پيدا می کند. انتخاب طبيعی در فرگشت سيستم های پيچيده دخالت می كند زيرا در هر مرحله سيستم كاركردی دارد.
قسمت هايی كه سيستم را ارتقاء می دهند اضافه می شوند و به دليل تغيرات بعدی، وجودشان ضروری می شود. به عنوان مثال سيستم لخته شدن خون در پستانداران از سيستم ساده تری فرگشت يافته است.
سيستم مركزی لخته شدن خون ۵۰۰ میلیون سال پيش در مهره داران ابتدايی بوجود آمده است و امروز هم در ماهی های نخستی مثل لامپری ديده می شود. ۱۰۰ میليون سال بعد پروتئینهايی به اين سيستم اضافه شدند كه به مواد آزاد شده از بافت های آسيب ديده حساس بودند. ۵۰ میليون سال بعد بخش سوم اضافه شد كه لخته شدن خون در محل زخم می باشد.
در هر مرحله سيستم پيچيده تر شده است و سيستم به بخش های اضافه شده وابسته شده است.