باسن ما انسان ها مفید، کاربردی و غالبا از منظر زیبایی شناسی چشم نواز هستند. آنها همچنین در مقایسه با سایر گونه های حیوانات منحصر بفرد می باشند.
دلیل این ویژگی ما بطور خیلی مختصر این است که برخلاف سایر انسان واران، ما هوموساپین ها ترجیح می دهیم کاملا ایستاده راه برویم.
تمام نخستی ها (primates) #ماهیچه های سرین یا کفل را دارند ولی به نحو کاملا متفاوتی شکل یافته و به هم متصل شده اند.
🔹 برای مثال در شامپانزه ها ماهیچه سرین (gluteus maximus) به استخوان ورک (ischium) متصل شده است که قسمت پایینی لگن خاصره میباشد. این بالا رفتن از درخت را تسهیل میکند. در انسان ها، ماهیچه کفل به قسمت بالای لگن خاصره وصل شده است که باعث تعادل و پایداری بهتر ستون #بدن می شود.
🔹 اکثر محققان اعتقاد دارند که ما باسن های بزرگی داریم چون به ما کمک می کند که بایستیم و تعادل خود را هنگام راه رفتن یا دویدن حفظ کنیم.
اما کدامیک اول بوجود آمد؟ باسن بزرگ و یا قابلیت راه رفتن؟
🔹 در یک پروژه تحقیقاتی که در ژورنال "فرگشت انسان" منتشر شده از شبیه ساز فرگشتی استفاده شد تا بررسی شود که چگونه تغییر در شکل استخوان های ما بر ماهیچه ها اثر می گذارد.
🔹 نتایج مدل سازی کامپیوتری نشان داد که در انسان های اولیه راه رفتن مقدم بر تشکیل باسن بزرگ بوده است. اگر باسن ابتدا شکل گرفته بود، وجود آن عملا مانعی برای ایستاده راه رفتن می شد.
🔗 http://seeker.com/why-do-we-have-butts-1993349715.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر