عمر جهان را چگونه اندازه گیری می کنند؟

✅ دانشمندان می گویند سن زمین 4.6 میلیارد سال است آنها بر چه اساسی این عدد را ارایه داده اند؟ 

✅ درواقع تعیین سن زمین دشوار است. قدیمی ترین سنگ هایی که تاکنون بر روی زمین یافت شده 4 تا 4.2 میلیارد سال سن دارند.

✅ در این شرایط چگونه می توان سن زمین را تشخیص داد؟ 

دانشمندان برای تعیین سن منظومه شمسی و زمین به شهاب سنگ ها متکی هستند. آنها با مطالعه شهاب سنگ های مختلف از مکان های مختلف منظومه شمسی می دانند که سیارات مختلف در یک زمان شکل گرفته اند. به طورکلی فرض بر این است که تمام مواد داخل منظومه شمسی همزمان تشکیل شده اند. 
سن قدیمی ترین شهاب سنگ هایی که تاکنون یافت شده اند و در نتیجه سن منظومه شمسی، 4.568 میلیارد سال است.

✅ اما چگونه می توان سن شهاب سنگ ها را تعیین کرد؟

وقتی می گوییم اجزای منظومه شمسی همزمان تشکیل شده اند به این معنا است که مواد شیمیایی مختلف و به طور خاص ایزوتوپ های رادیواکتیو آن هم (به طور عمده پتاسیم و اورانیوم) همزمان با تشکیل منظومه شمسی به وجود آمده اند.
با اندازه گیری میزان واپاشی ایزوتوپ ها در شهاب سنگ ها می توان با دقت زیاد تعیین کرد که چه مدت از زمانی که آنها (و بقیه منظومه شمسی) تشکیل شده اند می گذرد.

ساده ترین روش برای سنجش عمر جهان براساس اندازه گیری سرعت انبساط کیهان است. فاصله کنونی دورترین نقاط کیهان از یکدیگر و سرعت دورشدن آنها از هم نشان می دهد این انبساط در چه زمانی آغاز شده است. 
طبق محاسبات، سن کنونی جهان ۱۳٫۸۲ میلیارد سال محاسبه شده است.
در کیهان‌شناسی فیزیکی، سن جهان هستی میزان زمان سپری شده پس از مهبانگ (یا انفجار بزرگ) است که گمان می‌رود لحظه آغاز پیدایش جهان است. 
بنابر دقیق ترین اندازه‌گیری انجام شده توسط ماهواره پلانک، سن جهان بر پایه مدل لامبدا-سی دی ام در حدود ۰٫۰۳۷±۱۳٫۷۹۸ میلیارد سال برآورد شده‌است.