۰۹ بهمن ۱۳۹۸
۰۶ بهمن ۱۳۹۸
۰۲ بهمن ۱۳۹۸
۲۰ دی ۱۳۹۸
۱۴ دی ۱۳۹۸
۰۶ دی ۱۳۹۸
۰۲ دی ۱۳۹۸
۲۸ آذر ۱۳۹۸
۲۳ آذر ۱۳۹۸
۱۹ آذر ۱۳۹۸
زنان در جهنم
زنان در جهنم :
حضرت علی می فرماید : « روزی با فاطمه محضر حضرت محمد رسیدیم ٬ دیدیم حضرت به شدت گریه می کند .
گفتم : پدر و مادرم به فدایت چرا گریه می کنی ؟
فرمود : یا علی ! آن شب که مرا به معراج بردند ٬ گروهی از زنان امت خود را در عذاب سختی دیدم و از شدت عذابشان گریستم .و اکنون گریه ام برای ایشان است .
زنی را دیدم که از موی سر آویزان است و مغز سرش از شدت حرارت می جوشد.
زنی را دیدم که از زبانش آویزان کرده اند و از آب سوزان جهنم به گلوی او می ریزند.
زنی را دیدم که از پستانش آویزان کرده اند.
زنی را دیدم که دست و پایش را بسته اند و مارها و عقربها بر او مسلط هستند .
زنی را دیدم که کر و کور و لال بود و در تابوتی از آتش قرار داشت که مغز سرش از سوراخ های بینی اش بیرون می آمد و بدنش از شدت جذام و برص قطعه قطعه شده بود.
زنی را دیدم که ٬ که از پاهایش در تنور آتشین جهنم آویران است.
زنی را دیدم که گوشت بدنش را با قیچی های آتشین ریز ریز می کنند .
زنی را دیدم که سرش سر خوک و بدنش بدن الاغ بود و به هزاران نوع عذاب گرفتار بود.
و زنی را به صورت سگ دیدم و آتش از نشیمنگاه او داخل می شود و از دهانش بیرون می آید و فرشتگان عذاب عمودهای آتشین بر سر و بدن او می کوبند.
حضرت فاطمه عرض کرد : پدر جان ! این زنان در دنیا چه کرده بودند که خداوند آنان را چنین عذاب می کند؟!
رسول خدا (ص) فرمود :
دخترم ! زنی که از موی سرش آویخته شده بود ٬ موی سر خود را از نامحرم نمی پوشاند.
زنی که از پستانش آویزان بود ٬ زنی است که از حق شوهرش امتناع می ورزیده.
و زنی که از زبانش آویزان بود ٬ شوهرش را با زبان اذیت می کرد ...
و زنی که گوشت بدن خود را می خورد ٬ خود را برای دیگران زینت می کرد و از نامحرمان پرهیز نداشت.
و زنی که دست و پایش بسته بود و مارها و عقربها بر او مسلط شده بودند ٬ به وضو و طهارت لباس و غسل جنابت و حیض اهمیت نمی داد و نظافت و پاکیزگی را مراعات نمی کرد ٬ و نماز را سبک می شمرد و مورد اهانت قرار می داد.
و زنی که کر و کور و لال بود ٬ زنی است که از راه زنا بچه به دنیا می آورد و به شوهرش می گوید بچه تو است.
و زنی که گوشت بدن او را با قیچی می بریدند ٬ خود را در اختیار مردان اجنبی می گذاشت.
و زنی که صورت و دستانش می سوخت و او او امعا و احشای داخلی خودش را می خورد ٬ زنی است که واسطه کارهای نامشروع و خلاف عفت و عصمت قرار می گرفت .
و زنی که سرش مانند خوک و بدنش مانند الاغ بود ٬ او زنی سخن چین و دروغگو بود.
و اما زنی که در قیافه سگ بود و آتش از نشیمنگاه او وارد و از دهانش خارج می شد ٬ زنی خواننده و حسود بود.
سپس فرمودند: وای بر زنی که همسرش از او راضی نباشد و خوشا به حال آن که همسرش از او راضی باشد.(داستانهای بحارالانوار ٬ جلد ۵ ٬صفحه ۶۹)
آفریقا چهار میلیون سال پیش
♦️ آفریقا چهار میلیون سال پیش
 |
| آردیپیتکوس رامیدوس |
🔺این ویدیو به چهارمیلیون و چهارصد هزار سال پیش بر می گرددکه اجداد اولیه انسان بنام "آردیپیتکوس رامیدوس " برای اولین بار روی دوپا ایستاد .این انسان نمای اولیه بیشتر عمر خود را روی درختان گذراند.فسیل های آردیپیتکوس رامیدوس ابتدا در سال ۱۹۹۲ در اتیوپی پیدا شد اما ارزیابی اهمیت آن ۱۷ سال طول کشید.
مهم ترین نمونه این فسیل ها اسکلت ناقص یک موجود ماده است که بر آن نام “آردی” نهاده اند.
نيكول ماكياولي Machiavelli Niccolo
رنسانس گرچه فيلسوف نظري مهمي پديد نياورد، در فلسفة سياسي مردي به وجود آورد كه مقام بسيار برجسـته اي دارد؛ و اين شخص نيكول ماكياولي Machiavelli Nicola است.
عادت بر ايـن جـاري اسـت كـه اشـخاص از شـنيدن عقايد او اظهار شگفت زدگي كنند، و مسلماً او گاهي شگفت انگيز هم هست. اما بسياري از فلاسفة ديگر نيـز اگـر بـه همين اندازه از تلبيس و ريا بري ميبودند، به همين اندازه شگفت انگيز مي نمودند.
فلسفه سياسي ماكيـاولي علمـي و تجربي است و مبتني است بر تجربيات خود او در امور سياسي؛ و هدف آن اين است كه وسيله نيل به مقاصد معينـي ، را صرف نظر از اين مسئله كه يا آ آن مقاصد بدند يا خوب، توضيح و تشريح كنـد .
هـر وقـت كـه پـايش مـي افتـد و ماكياولي ازمقاصدي كه مطلوب اوست نام مي برد، مي بينيم مقاصدش چنان است كه مي تواند مورد تحسين همة ما باشد. مقدار زيادي از بدنامي او نتيجة خشم رياكاراني است كه نفرت دارنـد از اينكـه كسـي بـدكاري را بـه صـراحت اعتراف كند.
 |
| نيكول ماكياولي Machiavelli Niccolo |
ماكياولي ( 1527-1467 ) اهل فلورانس بود و پدرش وكيل دعاوي ميانه حالي بود. هنگامي كه بيست سال داشت، ساوونارولا بر فلورانس تسلط داشت؛ و پيداست كه سرانجام اندوهبار او در ماكياولي اثر عميقـي بـر جـاي نهـاد؛ زيـرا ميگويد :
« همة پيغمبران مسلح فاتح شده اند و همة بي سلاحان شكست خورده اند »
بلافاصله پس از اعدام ساوونارولا، ماكياولي مقام كوچكي در دولت فلورانس به دست آورد و تـا بازگشـت حكومت خاندان مديچي در 1512 در خدمت دولت فلورانس باقي ماند و در اين مـدت گـاهي مأموريتهـاي ديپلمـاتي مهم به عهده او گذاشته مي شد.
سپس چون هميشه با خاندان مديچي مخالفت ورزيده بـود، زنـدانيش كردنـد ، ولـي برائت حاصل كرد و بدو اجازه داده شد كه به حال تقاعـد در دهكـده اي نزديـك فلـورانس زنـدگي كنـد .
از بيكـاري ، ماكياولي به نويسندگي پرداخت. معروفترين اثرش «امير» Prince در 1513 نوشته شد و به لورنتزوي با شـكوه اهـدا شد؛ زيرا كه نويسنده اميدوار بود بدين وسيله نظرِ لطف خاندان مديچي را به سـوي خـود جلـب كنـد؛ (گرچـه بعـداً معلوم شد كه اين اميدواري بيهوده بود.)
لحن اين كتاب شايد تا حدي نتيجه اين مقصود عملي باشد. كتـاب مفصـل تر او به نام « گفتارها » Discourses كه در همان زمان به نوشتن آن مشغول بود، به طرز آشكارتري لحن جمهوري خـواهي و آزاد طلبي دارد. در آغاز كتاب « امير » ميگويد كه در اين كتاب از حكومتهاي جمهوري سخن نخواهـد گفـت، زيـرا كه در جاي ديگر در اين خصوص بحث كرده است :
كسـاني كـه پـس از خوانـدن « اميـر »، « گفتارهـا » را نخواننـد در معرض اين احتمال قرار دارند كه منظره بسيار يك جانبه اي از عقايد ماكياولي به دست آورند .
ماكياولي پس از آنكه از آشتي با خاندان مديچي نوميد شد ناچار نويسندگي را ادامه داد، و تـا سـال مـرگش، كـه همان سال تصرف رم به دست قواي شارل پنجم است، در تقاعد به سر برد.
اين سال را ميتـوان همچنـين سـالي بـه حساب آورد كه عصر رنسانس ايتاليا به پايان رسيد .
موضوع بحث كتاب « امير » اين است كه از روي شواهد تاريخي و واقعيات عصر معلوم شود كه امير نشينها چگونـه به دست مي آيند، چگونه نگه داري مي شوند و چگونه از دست مي روند .
در ايتالياي قرن پانزدهم نمونه هاي فـراوان، چه كوچك و چه بزرگ، از اين امير نشينها وجود داشت. در اين دوره كمتر حاكمي وارث بر حق قلمـرو خـود بـود، و حتي پاپها نيز در بسياري موارد به زور دغلي و تقلب در انتخابات پيروز مي شدند.
قوانين حصول توفيق در اين زمـان همانهايي نبود كه در زمانهاي آرامتر پديد آمد. زيرا كـه در ايـن زمـان از جنايتهـا و خيانتهـايي كـه هرگـاه در قـرن هيجدهم و نوزدهم روي مي داد باعث سلب صلاحيت اشخاص مي گشت هيچ كس در شگفت نمي شد .
آفریقا دو میلیون سال پیش
♦️ آفریقا دو میلیون سال پیش
"هومو هابلیس" نخستین انسانی به حساب می آید که ابزار سنگی را به طور دائمی ساخته است. گفته می شود که او در حال انجام "مرده گوشت مرده" بود که هدف آن باقی مانده جانوران گوشتخوار بود.
🔺این ویدیو به دومیلیون و چهارصد هزار سال پیش بر می گردد و شروع ساخت ابزار سنگی توسط نخستی سانان یا انسانهای اولیه .
آفریقا سه میلیون سال پیش
♦️ آفریقا سه میلیون سال پیش
 |
| استرالوپیتکوس آفریکانوس |
🔺 استرالوپیتکوس (انساننما، انسان گونه یا جنوبی کپی با نام علمی Australopithecus ) اولین هومین بود که امنیت درختان را برای زندگی در چمنزارها رها کرد. آهسته با پای پیاده ، آنها تلاش کردند 3.7 میلیون سال پیش در قاره آفریقا زنده بمانند.
۱۳ آذر ۱۳۹۸
۱۱ آذر ۱۳۹۸
۱۰ آذر ۱۳۹۸
۰۹ آذر ۱۳۹۸
گروه تلگرام کانون آتئیست ها و آگنوستیک ها
شما می توانید در گروه تلگرام کانون آتئیست ها و آگنوستیک ها با ارسال نظرات خود ، جامعه و دیگران دوستان را با دیدگاه خود آشنا کنید و یا با تفکرات آتئیست ها و آگنوستیک ها آشنا شوید .
این مطالب برگرفته شده از اشتراک گزاری عکس نوشته ها و متون مربوط به کتاب های علمی ، فلسفی و ... در زمینه فیزیک و زیست شناسی و ... شده است.
آتئیست یا بیخدا و خداناباور کسی است که به وجود خدا باور ندارد.
آتئیست چیست؟
atheist از ترکیب پیشوند نفی a با کلمهٔ theos به معنای خدا ساخته شده است. ریشهٔ کلمات یونانی هستند و شکل کنونی آن ها لاتین. از theos (خدا) به تنهایی در ترکیب theist استفاده می شود، که در این متون با خداباور معادل است، و در برابر نقیض آن، یعنی atheist قرار می گیرد، که معادل خداناباور در این سلسله متون است.
agnostic هم از ترکیب یونانی-لاتین gnostos به معنی شناخت تشکیل شده است، و همانطور که از ظاهر آن پیداست، به نوعی در برابر شناخت قرار می گیرد. به معنی « ندانم گرا ».
آتئیست در دو مفهوم محدود و جامع کاربرد دارد. در مفهوم محدودتر، آتئیست به معنای بی خدایی است که هیچ خدایی وجود ندارد. آتئیست در مفهوم جامع تر به معنای بی خدایی به سادگی، عدم باور به وجود هر گونه خداست. نظریات آتئیست ها و بی خدایان در مقابل خداباوری قرار می گیرد.
واژه آتئیست در زبان انگلیسی و از زبان یونانی گرفته شده است که به معنای بی خدایان می باشد. این واژه با دلالت ضمنی منفی، برای کسانی استفاده می شد که به خدایانی که در جامعه در سطح گسترده مورد پرستش قرار می گرفتند، بی اعتقاد می شدند. ممکن بود این خدا یک تندیس یا یک حیوان بود. به هر به آنها واژه آتئیست اطلاق می شد. زمانی اندیش های آزادی و پرسش گری شک گرایانه گسترش یافت، انتقادات از دین نیز بیشتر شد. همین عامل موجب شد تا به طور رسمی در قرن 18، واه آتئیست در مورد منتقدان دین استفاده شود.
دلایل آتئیست ها در خداناباوری
آتئیست ها برای نظریات و اعتقادات خود براهین متعددی را عنوان می کنند. آنها از استدلالهای فلسفی، اجتماعی و تاریخی بهره می گیرند و علت عدم باور به خدای ماوراطبیعه را به فقدان شواهد تجربی، برهان شر، برهان وحی های متناقض و اختفای الهی می دانند.
البته اگر چه بسیاری از آتئیست از فلسفه های سکولار استفاده می کنند، اما برای آتئیست یا بی خدایی هیچ ایدئولوژی یا مسلک فکری و رفتاری واحدی وجود ندارد. دلایل آنها برای گرویدن به مسلک آتئیست متفاوت و متعدد است. آنها بر این باروند که آتئیست یا بی خدایی، نسبت به خداباوری، یک جهان بینی بهینه تر است، در نتیجه آنها هیچ مسئولیتی برای اثبات خدا ندارند و این وظیفه خداباوران است که وجد موجودی فرضی به نام خدا را اثبات کنند.
البته اگر چه بسیاری از آتئیست از فلسفه های سکولار استفاده می کنند، اما برای آتئیست یا بی خدایی هیچ ایدئولوژی یا مسلک فکری و رفتاری واحدی وجود ندارد. دلایل آنها برای گرویدن به مسلک آتئیست متفاوت و متعدد است. آنها بر این باروند که آتئیست یا بی خدایی، نسبت به خداباوری، یک جهان بینی بهینه تر است، در نتیجه آنها هیچ مسئولیتی برای اثبات خدا ندارند و این وظیفه خداباوران است که وجد موجودی فرضی به نام خدا را اثبات کنند.
در اروپا به آتئیست ها ماده باوران یا بی دین ها نیز گفته می شود. در دیگر کشورهایی که به وجود خدا ایمان دارند، آتئیست ها زندگی می کنند. در فرهنگ هایی که یک نماد را به عنوان خداوند پرستش می کنند، نمی توان به آنها برچسب آتئیست زد. برای مثال هندوهایی که گاو را مقدس می دانند، خداوند در یک حیوان متجلی شده است و گذشته از باور اشتباه، آنها منکر وجود خدا نیستند. چرا که خدا در نزد این گروه ها به شکل دیگری تعریف شده است.
دسته بندی آتئیست ها
دسته بندی آتئیست ها کار دشواری است. زیرا همه به یک دلیل به مسلک آتئیست نپیوسته اند و هر یک دلیل خاصی برای کار خود دارند. از سوی دیگر نظریات آنها در مورد جهان و حتی رد خدا نیز با یکدیگر متفاوت است. میزان آتئیست ها در جهان در حال حاضر حدود 2،3 درصد است که 11،9 درصد آنها تنها خود را بی دین می دانند و منکر خدا نیستند. بر اساس یک گزارش دقیق از میزان آتئیست ها، میزان این افراد در کشورهای غربی بیشتر از سایر کشورهای آفریقایی و اسیایی است.
آتئیست در کشورهای سوئد در حدود 85 درصد، در دانمارک 80 درصد، در نروژ در حدود 72 درصد و در کشور فنلاند به 60 درصد می رسند. در کشورهای رومانی، قبرس و لهستان تعداد آتئیست به درصدهای تک رقمی میرسد. هر چند ژاپنی ها نیز در میان کشورهای آسیایی دارای 65 درصد آتئیست است.
دلایل گرایش به آتئیست
اینکه چرا یک گروه از انسان ها به آتئیست گرایش دارند، دلایل زیادی وجود دارد که برخی از آنها عبارتند از:
از آنجا که هیچ شاهد و مدرک مستدلی برای تایید برخی گفته های ادیان وجود ندارد.
آتئیست ها معتقدند که ادیان دلیل واضح و برهان های منطقی برای گفته های خود ندارند.
آتئیست معتقدند که ادیان موجب ضرر و پسرفت بشریت می شود.
بیشتر آتئیست زمانی دیندار بوده اند ولی پس از مدتی نسبت به آن دین بی اعتقاد شده اند.
آتئیست علاوه بر بی خدایی، سکولار نیز هستند و بر این نظرند که نباید هیچ امکانی در اختیار ارگانهای مذهبی قرار بگیرد.
آتئیست ها معتقدند که برای جواب به چگونگی آفرینش باید به دنبال جواب های درست و قانع کننده بود. پاسخ های خیالی از نظر آتئیست تنها توسل به آسمانهاست که منطق خاصی در پشت آن نیست.
اصول آتئیسم
آتئیست ها برای خود قوانین و اصول خاصی دارند که هر کسی وارد این مسلک می شود، کم و بیش به آن اعتقاد پیدا می کند. آنها برای هر چیزی توجیه علمی می آورند. به طور کلی اصول آتئیست را می توان در چند مورد خلاصه کرد:
نظر آتئیست نسبت به جهان آفرینش
آتئیست برای توضیح اینکه چگونه جهان آفرینش به وجود آمده است به هیچ عنوان به نام خدا تکیه نمی کنند.
آتئیست بر این نظرند که اگر انسان ها به رشد و کمال رسیده باشند، بدون دین هم می توانند اصول اخلاقی و راه درست را در پیش بگیرند.
آتئیست ها معتقدند که انسانها خود می توانند واضع قوانین رفتاری و اصول اخلاقی باشند، بنابراین هیچ نیازی به دین و مکاتب مذهبی نیست که قانون اخلاقی وضع کنند.
نظر آتئیست نسبت به اصول اخلاقی
آتئیست نیز همچون سایر انسانهای مذهبی می توانند نسبت به مسکل خود بی اعتقاد یا معتقد باشند. همچنین پایبندی به اخلاق و یا لاقیدی در گروه آتئیست دیده شده است. افرادی که به خدا باور ندارند اما می توانند راه درستی داشته باشند و دوم آتئیست هایی که برای بی قیدی اخلاقی وارد این مسلک شده اند. در واقع ممکن است آتئیست ها نیز به همان اصولی که دینداران به آن پایبند هستند، آنان نیز تعهد اخلاقی داشته باشند. تفاوت میان دینداران و آتئیست این است که آتئیست برای خوب یا بد بودن کارها، از منبع الهی کمک نمی گیرند. در واقع آتئیست معتقد است که نداشتن اعتقاد به خدا باعث نمی شود که افراد به دزدی یا جنایت مشغول شوند. آنها یک سوال طرح می کنند، که آیا اشخاص دیندار ، تنها به دلیل ترس از آتش جهنم است که دزدی نمی کنند؟ اگر جواب مثبت است، آن فرد یک دزد است.
چارچوب فکری آتئیست
با وجودی که بسیاری از آتئیست ها سکولار هستند و از انسانگرایی، طبیعت گرایی و عقل گرایی پیروی می کنند اما هیچ ایدئولوژی یا چارچوب فکری مشخصی ندارند که همه آتئیست به آن پایبند باشند. برخی از آنها ممکن است متعادل، برخی دیگر افراط گرا و برخی نیز در سطح خفیف هستند.
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)